donderdag 22 september 2011
zondag 15 mei 2011
ASV 4 eindigt als 2e en promoveert naar de 3e klasse KNSB!
dinsdag 25 januari 2011
maandag 11 oktober 2010
Een weekje Eifel in Oktober, zo mooi!
Van 3 t/m 10 oktober ben ik samen met goede vriendin Ieke een week in de Eifel geweest. In Holsthum, 13 km ten oosten van het Luxemburgse Echternach zaten we in een fraaie vakantiewoning, waar we konden genieten van de rust en fraaie natuur met al zijn herfstkleuren. De fietsen gingen natuurlijk ook mee en uiteindelijk hebben we 335 km en 5410 hm weggetrapt (Ieke zelfs nog iets meer).
Onderstaand een verslag van dag tot dag.
Zondag 3 oktober
Omdat Ieke nog een badmintonwedstrijd moet spelen, vertrekken we eerst ’s middags naar onze vakantiewoning in de Eifel. ’s Morgens zou ik nog een rondje gaan fietsen met RETO, maar als ik om half acht op sta is het weliswaar droog, maar de weg is nat. Geen zin om mijn fiets te poetsen na afloop zet ik de TV aan om de ontknoping van het WK in Geelong mee te pikken en duik daarna weer lekker mijn bed in.
Onderweg staan we rond Keulen enige tijd in de file, maar om half zeven arriveren we in het kleine dorpje Holsthum. De eigenaresse toont ons de zeer fraaie vakantiewoning en vertelt honderduit over alle bezienswaardigheden in de omgeving. Beleefd als we zijn horen we het aan, maar we, nee vooral ik, ben toch vooral gekomen om te fietsen!
Rond half acht lopen we het dorp in om een hapje te eten bij Gasthof Oberbillig. En billig was het zeker! We eten de dagschotel met een heerlijke Schweinerschnitzel mit Pommes frites und Saladteller en drinken een paar witbiertjes voor nog geen 25 euro. Samen!
Al voor half elf gaan we slapen, morgen belooft een mooie dag te worden.
Maandag 4 oktober
Na lekker uitgeslapen en ontbeten te hebben vertrekken we in de loop van de ochtend naar Echternach om de benzinetank vol te gooien. Vervolgens laden we de auto vol met eten en drinken voor een week en doen we nog snel een terrasje. De zon is inmiddels flink gaan schijnen en mijn benen verlangen naar de trappers.
Na de lunch vertrekken we dan ook voor een ronde van circa 70 km, voornamelijk door Luxemburg. Vanaf de start gaat het direct 2 km steil omhoog (percentages tot 14%) naar het plateau van Ferschweiler. Vervolgens dalen we af naar Bollendorf en gaan daar de grens over. Langs de rivier de Sauer is het even vlak, maar de weg stijgt weer op weg naar Beaufort. Was ooit eerder voor 1 dag in Luxemburg op de fiets (cyclo La Charly Gaul in 2004), maar heb toen niet van het landschap kunnen genieten, omdat ik al na 3 km lek reed en aan een solo inhaalrace kon beginnen. Nu geniet ik met volle teugen. Vooral het klimmetje tussen Ermsdorf en Savelborn slingert fraai over de helling naar boven. In Echternach doen we hetzelfde terras als vanmorgen aan, nu voor een cola en om de bidons bij te vullen. De laatste 12 km zijn redelijk eenvoudig, op de steile klim vanuit Holsthum naar ons huisje na. Met 70 km in 2:54 en 1130 hoogtemeters onder een heerlijk najaarszonnetje hebben we een goede eerste fietsdag! De pasta en het witbiertje smaken heerlijk en de plannen voor de komende dagen worden al gemaakt.
Dinsdag 5 oktober
Volgens de voorspellingen zou vandaag de minste dag van de week zijn en als we na het opstaan naar buiten kijken lijkt dat ook wel te kloppen. Het is zwaar bewolkt en regen lijkt een kwestie van tijd. Een goede reden om vandaag niet te gaan fietsen, maar naar Trier te rijden. We bekijken de bezienswaardigheden van dit stadje, zoals de Porta Nigra, de Dom en de Kaiserthermen. Het amphitheater is helaas al gesloten als we daar arriveren. Maar het grootste gedeelte van de dag wordt gevuld met shoppen! Moet nodig nieuwe kleding hebben, maar koop alleen een nieuw vest. Ieke doet betere zaken en komt met een tas kleding en 2 paar nieuwe schoenen terug. In een Internetcafé check ik mijn mail en zie dat het de komende dagen 22 graden en zonnig wordt! Niet slecht voor de 1e week van Oktober. ’s Avonds eten we in een restaurant midden in het centrum, maar de kwaliteit valt - op het toetje na - enorm tegen. Aten we op de 1e dag toch een stuk beter in het dorp waar we verblijven. De avond sluiten we af met een lekker wijntje en gaan redelijk op tijd naar bed. Morgen immers weer op de fiets, om te genieten van de zon en het prachtige landschap.
Woensdag 6 oktober
Na wederom heerlijk uitgeslapen te hebben en een stevig ontbijt, stappen we even na elf uur op de fiets voor een rondje van ca. 100 km dat Ieke heeft uitgezet en in mijn Garmin opgeslagen is. De combinatie van Iekes Michelinkaart en mijn digitale City Navigator en Garmin blijkt een geslaagde combinatie deze vakantie.
Het is bewolkt weer en nog best fris, zodat er met arm- en kniestukken gestart wordt. De beloofde zon en 22 graden zullen ons vanmiddag wel ten deel vallen, zo hopen we. Vanuit Holsthum fietsen we noordwaarts langs de rivier de Enz. Een mooie, vlakke aanloop van ca. 25 km om de benen los te rijden, wel nodig na het vele lopen gisteren in Trier. Na Neuerburg buigt de Enz af en loopt de weg langzaam omhoog om een paar km voor Krautscheid echt te stijgen. We rijden hier door een fraaie bosrijke omgeving met opvallend weinig verkeer. Vanuit Krautscheid volgt een heerlijke afdaling tot in Waxweiler, waar we bij de plaatselijke bakkersvrouw een kop koffie c.q. thee en een broodje nuttigen. De teller staat dan pas op 34 km, maar hé, het is vakantie. Na de stop mogen we direct klimmen via een paar mooie haarspelden naar Lambertsberg. Vandaar dalen we af naar Plütscheid voor een extra lusje dat we gisterenavond ingetekend hebben langs groene wegen op de kaart. De weg is hier nergens vlak en we maken hier dan ook de nodige extra hoogtemeters. Mooi is de afwisseling van het landschap. Vanuit Lasel volgt een verrassend leuk klimmetje naar Feuerscheid. We zijn inmiddels wel toe aan een groot glas cola en het bijvullen van de bidons, maar we komen in geen enkel gehucht of dorp een terras of uitspanning tegen. De route blijft erg fraai over smalle wegen met mooie vergezichten. Pas in Bettingen, zo’n 12 km van onze vakantiewoning, scoren we bij een benzinepomp een blikje cola en vul ik mijn water bij. De zon is inmiddels gaan schijnen, zodat we bij thuiskomst lekker in de tuin van ons witbiertje en chips kunnen genieten. Heerlijk fietsdagje zo! De cijfertjes: 105 km in 4:11 met 1580 hoogtemeters. Niet verkeerd voor een woensdag in Oktober.
Donderdag 7 oktober
Waarschijnlijk gisteren vervuild water in mijn bidon getankt bij een kraantje bij een benzinestation in Bettingen (slang zag er inderdaad oud en vuil uit, waarschijnlijk al even niet meer gebruikt), want werd vannacht badend in het zweet en met bruikkampaanvallen wakker. Voelde me erg beroerd en heb de halve donderdag op bed gelegen. ’s Middags zijn we toch maar even de deur uit geweest, met de auto naar Vianden. Mooi plaatsje met zijn slot hoog op de berg. Op een terras wat gedronken en gegeten en via een toeristisch ommetje (‘rondje van de zaak’) weer terug naar de vakantiewoning. Lag al om half acht op de bank te slapen…, niet echt gezellig voor Ieke, maar voelde me echt ziek.
Vrijdag 8 oktober
Ondanks de vele slaap van gisteren voel ik me slechts iets beter, ontbijt blijft er in, dat wel, maar de buikkrampen blijven aanhouden. Ieke vertrekt rond elf uur solo voor een rondje over Putscheid en St. Nicholas, ik blijf in mijn bed liggen en pak nog wat extra slaap mee. Om een uur of twee voel ik me iets beter en besluit om toch ook maar een klein rondje te gaan maken. De zon is inmiddels gaan schijnen en het is hier te mooi om niet te gaan fietsen. Merk al snel dat ik behoorlijk aan kracht heb ingeboet. De kleinere klimmetjes moeten al op de 23 genomen worden, waar ik twee dagen geleden nog veel zwaarder omhoog kon fietsen. Ik zweet ook als een otter en mijn darmen blijven zich flink roeren. Had voor gisteren twee lussen vanuit Holsthum ingetekend, die ik vandaag probeer te doen. De 1e lus kent een mooi stuk tussen Bettingen, Dockendorf en Pfeffingen. Mooie klim en afdaling door een stuk bos. De 2e lus kent een aardige klim naar Wolsfeldberger, die ik van beide kanten doe, omdat het zuidelijke punt vanwege een omleiding slechts bereikbaar is over de grote weg. Na 56 km (in 2:26 en met 1150 hoogtemeters) ben ik even na vijf uur weer terug bij de woning. Ieke is dan inmiddels ook weer terug van 80 km fietsen door Luxemburg. De pasta smaakt me al beter dan het avondeten van gisteren. Na het eten word ik met Monopoly op een kansloze nederlaag getrakteerd. Blijft een geluksspel natuurlijk :-). Tot slot van de avond de route voor morgen, de koninginnenrit, nog even ingetekend.
Zaterdag 9 oktober
De zon schijnt uitbundig als we even na elf uur op de fiets stappen voor wat onze koninginnenrit van de vakantie moet worden. Enige probleem is dat mijn darmen nog steeds niet tot rust zijn gekomen en ik de laatste twee dagen weinig gegeten heb. Heb dan ook weinig macht in mijn benen en hoop de dag op het ontbijt en wat reepjes onderweg door te komen.
De route van vandaag is echt prachtig! Veel kleine weggetjes omgeven door mooie natuur, zoals de Ourtalstrasse tussen Wallendorf en Roth ad Our. Even voorbij Roth buigen we af naar Vianden. Bij het stuwmeer stoppen we even om wat te eten, maar het binnenhouden van reepjes lukt me vandaag niet, slechts een halve Luikse wafel weet ik nog naar binnen te werken.
Even na Vianden wacht de steile klim naar Putscheid. Slechts 2,2 km lang, maar wel 12,4% gemiddeld! Het is hard werken om met mijn 39x25 boven te komen vandaag. De weg kent ook nauwelijks een bocht, waardoor de klim extra zwaar lijkt. Boven wacht ik op Ieke die een andere klim heeft gedaan (even voorbij Stolzembourg), omdat de Putscheid haar gisteren al pijn heeft gedaan.
We dalen af in een prachtige bosrijke omgeving via de CR353 naar Bastendorf en rijden door naar Diekirch, op zoek naar een terras. Midden in het centrum eten we een lekkere pasta, die ik wel verteer, en vullen ons vochttekort aan.
Na Diekirch pakken we in Gilsdorf de route weer op en klimmen naar Boderbour en dalen af naar Ermsdorf. Het mooie klimmetje naar Savelsborn kennen we nog van afgelopen maandag. De weg door het Mullerthal en door de kloof op weg naar Berdorf zijn van een ongekende schoonheid. Het is gewoonweg genieten op de fiets! In Echternach doen we op een overvol terras nog een drankje en kijken mensen, alvorens we weer naar huis rijden. Bij thuiskomst staat de teller op 103,5 km (in 4:20 en 1550 hm).
’s Avonds eten we wederom goed en goedkoop in het dorp bij Gasthof Oberbillig. Een mooie week vakantie in de Eifel komt daarmee ten einde.
Misschien volgend jaar toch maar eens de Jean Nelissen Classic rijden, om nog meer te zien van het vele klimwerk in Luxemburg.
Onderstaand een verslag van dag tot dag.
Zondag 3 oktober
Omdat Ieke nog een badmintonwedstrijd moet spelen, vertrekken we eerst ’s middags naar onze vakantiewoning in de Eifel. ’s Morgens zou ik nog een rondje gaan fietsen met RETO, maar als ik om half acht op sta is het weliswaar droog, maar de weg is nat. Geen zin om mijn fiets te poetsen na afloop zet ik de TV aan om de ontknoping van het WK in Geelong mee te pikken en duik daarna weer lekker mijn bed in.
Onderweg staan we rond Keulen enige tijd in de file, maar om half zeven arriveren we in het kleine dorpje Holsthum. De eigenaresse toont ons de zeer fraaie vakantiewoning en vertelt honderduit over alle bezienswaardigheden in de omgeving. Beleefd als we zijn horen we het aan, maar we, nee vooral ik, ben toch vooral gekomen om te fietsen!
Rond half acht lopen we het dorp in om een hapje te eten bij Gasthof Oberbillig. En billig was het zeker! We eten de dagschotel met een heerlijke Schweinerschnitzel mit Pommes frites und Saladteller en drinken een paar witbiertjes voor nog geen 25 euro. Samen!
Al voor half elf gaan we slapen, morgen belooft een mooie dag te worden.
Maandag 4 oktober
Na lekker uitgeslapen en ontbeten te hebben vertrekken we in de loop van de ochtend naar Echternach om de benzinetank vol te gooien. Vervolgens laden we de auto vol met eten en drinken voor een week en doen we nog snel een terrasje. De zon is inmiddels flink gaan schijnen en mijn benen verlangen naar de trappers.
Na de lunch vertrekken we dan ook voor een ronde van circa 70 km, voornamelijk door Luxemburg. Vanaf de start gaat het direct 2 km steil omhoog (percentages tot 14%) naar het plateau van Ferschweiler. Vervolgens dalen we af naar Bollendorf en gaan daar de grens over. Langs de rivier de Sauer is het even vlak, maar de weg stijgt weer op weg naar Beaufort. Was ooit eerder voor 1 dag in Luxemburg op de fiets (cyclo La Charly Gaul in 2004), maar heb toen niet van het landschap kunnen genieten, omdat ik al na 3 km lek reed en aan een solo inhaalrace kon beginnen. Nu geniet ik met volle teugen. Vooral het klimmetje tussen Ermsdorf en Savelborn slingert fraai over de helling naar boven. In Echternach doen we hetzelfde terras als vanmorgen aan, nu voor een cola en om de bidons bij te vullen. De laatste 12 km zijn redelijk eenvoudig, op de steile klim vanuit Holsthum naar ons huisje na. Met 70 km in 2:54 en 1130 hoogtemeters onder een heerlijk najaarszonnetje hebben we een goede eerste fietsdag! De pasta en het witbiertje smaken heerlijk en de plannen voor de komende dagen worden al gemaakt.
Dinsdag 5 oktober
Volgens de voorspellingen zou vandaag de minste dag van de week zijn en als we na het opstaan naar buiten kijken lijkt dat ook wel te kloppen. Het is zwaar bewolkt en regen lijkt een kwestie van tijd. Een goede reden om vandaag niet te gaan fietsen, maar naar Trier te rijden. We bekijken de bezienswaardigheden van dit stadje, zoals de Porta Nigra, de Dom en de Kaiserthermen. Het amphitheater is helaas al gesloten als we daar arriveren. Maar het grootste gedeelte van de dag wordt gevuld met shoppen! Moet nodig nieuwe kleding hebben, maar koop alleen een nieuw vest. Ieke doet betere zaken en komt met een tas kleding en 2 paar nieuwe schoenen terug. In een Internetcafé check ik mijn mail en zie dat het de komende dagen 22 graden en zonnig wordt! Niet slecht voor de 1e week van Oktober. ’s Avonds eten we in een restaurant midden in het centrum, maar de kwaliteit valt - op het toetje na - enorm tegen. Aten we op de 1e dag toch een stuk beter in het dorp waar we verblijven. De avond sluiten we af met een lekker wijntje en gaan redelijk op tijd naar bed. Morgen immers weer op de fiets, om te genieten van de zon en het prachtige landschap.
Woensdag 6 oktober
Na wederom heerlijk uitgeslapen te hebben en een stevig ontbijt, stappen we even na elf uur op de fiets voor een rondje van ca. 100 km dat Ieke heeft uitgezet en in mijn Garmin opgeslagen is. De combinatie van Iekes Michelinkaart en mijn digitale City Navigator en Garmin blijkt een geslaagde combinatie deze vakantie.
Het is bewolkt weer en nog best fris, zodat er met arm- en kniestukken gestart wordt. De beloofde zon en 22 graden zullen ons vanmiddag wel ten deel vallen, zo hopen we. Vanuit Holsthum fietsen we noordwaarts langs de rivier de Enz. Een mooie, vlakke aanloop van ca. 25 km om de benen los te rijden, wel nodig na het vele lopen gisteren in Trier. Na Neuerburg buigt de Enz af en loopt de weg langzaam omhoog om een paar km voor Krautscheid echt te stijgen. We rijden hier door een fraaie bosrijke omgeving met opvallend weinig verkeer. Vanuit Krautscheid volgt een heerlijke afdaling tot in Waxweiler, waar we bij de plaatselijke bakkersvrouw een kop koffie c.q. thee en een broodje nuttigen. De teller staat dan pas op 34 km, maar hé, het is vakantie. Na de stop mogen we direct klimmen via een paar mooie haarspelden naar Lambertsberg. Vandaar dalen we af naar Plütscheid voor een extra lusje dat we gisterenavond ingetekend hebben langs groene wegen op de kaart. De weg is hier nergens vlak en we maken hier dan ook de nodige extra hoogtemeters. Mooi is de afwisseling van het landschap. Vanuit Lasel volgt een verrassend leuk klimmetje naar Feuerscheid. We zijn inmiddels wel toe aan een groot glas cola en het bijvullen van de bidons, maar we komen in geen enkel gehucht of dorp een terras of uitspanning tegen. De route blijft erg fraai over smalle wegen met mooie vergezichten. Pas in Bettingen, zo’n 12 km van onze vakantiewoning, scoren we bij een benzinepomp een blikje cola en vul ik mijn water bij. De zon is inmiddels gaan schijnen, zodat we bij thuiskomst lekker in de tuin van ons witbiertje en chips kunnen genieten. Heerlijk fietsdagje zo! De cijfertjes: 105 km in 4:11 met 1580 hoogtemeters. Niet verkeerd voor een woensdag in Oktober.
Donderdag 7 oktober
Waarschijnlijk gisteren vervuild water in mijn bidon getankt bij een kraantje bij een benzinestation in Bettingen (slang zag er inderdaad oud en vuil uit, waarschijnlijk al even niet meer gebruikt), want werd vannacht badend in het zweet en met bruikkampaanvallen wakker. Voelde me erg beroerd en heb de halve donderdag op bed gelegen. ’s Middags zijn we toch maar even de deur uit geweest, met de auto naar Vianden. Mooi plaatsje met zijn slot hoog op de berg. Op een terras wat gedronken en gegeten en via een toeristisch ommetje (‘rondje van de zaak’) weer terug naar de vakantiewoning. Lag al om half acht op de bank te slapen…, niet echt gezellig voor Ieke, maar voelde me echt ziek.
Vrijdag 8 oktober
Ondanks de vele slaap van gisteren voel ik me slechts iets beter, ontbijt blijft er in, dat wel, maar de buikkrampen blijven aanhouden. Ieke vertrekt rond elf uur solo voor een rondje over Putscheid en St. Nicholas, ik blijf in mijn bed liggen en pak nog wat extra slaap mee. Om een uur of twee voel ik me iets beter en besluit om toch ook maar een klein rondje te gaan maken. De zon is inmiddels gaan schijnen en het is hier te mooi om niet te gaan fietsen. Merk al snel dat ik behoorlijk aan kracht heb ingeboet. De kleinere klimmetjes moeten al op de 23 genomen worden, waar ik twee dagen geleden nog veel zwaarder omhoog kon fietsen. Ik zweet ook als een otter en mijn darmen blijven zich flink roeren. Had voor gisteren twee lussen vanuit Holsthum ingetekend, die ik vandaag probeer te doen. De 1e lus kent een mooi stuk tussen Bettingen, Dockendorf en Pfeffingen. Mooie klim en afdaling door een stuk bos. De 2e lus kent een aardige klim naar Wolsfeldberger, die ik van beide kanten doe, omdat het zuidelijke punt vanwege een omleiding slechts bereikbaar is over de grote weg. Na 56 km (in 2:26 en met 1150 hoogtemeters) ben ik even na vijf uur weer terug bij de woning. Ieke is dan inmiddels ook weer terug van 80 km fietsen door Luxemburg. De pasta smaakt me al beter dan het avondeten van gisteren. Na het eten word ik met Monopoly op een kansloze nederlaag getrakteerd. Blijft een geluksspel natuurlijk :-). Tot slot van de avond de route voor morgen, de koninginnenrit, nog even ingetekend.
Zaterdag 9 oktober
De zon schijnt uitbundig als we even na elf uur op de fiets stappen voor wat onze koninginnenrit van de vakantie moet worden. Enige probleem is dat mijn darmen nog steeds niet tot rust zijn gekomen en ik de laatste twee dagen weinig gegeten heb. Heb dan ook weinig macht in mijn benen en hoop de dag op het ontbijt en wat reepjes onderweg door te komen.
De route van vandaag is echt prachtig! Veel kleine weggetjes omgeven door mooie natuur, zoals de Ourtalstrasse tussen Wallendorf en Roth ad Our. Even voorbij Roth buigen we af naar Vianden. Bij het stuwmeer stoppen we even om wat te eten, maar het binnenhouden van reepjes lukt me vandaag niet, slechts een halve Luikse wafel weet ik nog naar binnen te werken.
Even na Vianden wacht de steile klim naar Putscheid. Slechts 2,2 km lang, maar wel 12,4% gemiddeld! Het is hard werken om met mijn 39x25 boven te komen vandaag. De weg kent ook nauwelijks een bocht, waardoor de klim extra zwaar lijkt. Boven wacht ik op Ieke die een andere klim heeft gedaan (even voorbij Stolzembourg), omdat de Putscheid haar gisteren al pijn heeft gedaan.
We dalen af in een prachtige bosrijke omgeving via de CR353 naar Bastendorf en rijden door naar Diekirch, op zoek naar een terras. Midden in het centrum eten we een lekkere pasta, die ik wel verteer, en vullen ons vochttekort aan.
Na Diekirch pakken we in Gilsdorf de route weer op en klimmen naar Boderbour en dalen af naar Ermsdorf. Het mooie klimmetje naar Savelsborn kennen we nog van afgelopen maandag. De weg door het Mullerthal en door de kloof op weg naar Berdorf zijn van een ongekende schoonheid. Het is gewoonweg genieten op de fiets! In Echternach doen we op een overvol terras nog een drankje en kijken mensen, alvorens we weer naar huis rijden. Bij thuiskomst staat de teller op 103,5 km (in 4:20 en 1550 hm).
’s Avonds eten we wederom goed en goedkoop in het dorp bij Gasthof Oberbillig. Een mooie week vakantie in de Eifel komt daarmee ten einde.
Misschien volgend jaar toch maar eens de Jean Nelissen Classic rijden, om nog meer te zien van het vele klimwerk in Luxemburg.
zondag 16 mei 2010
Tecklenburg Rundfahrt
Gisteren samen met EazyE de Tecklenburg Rundfahrt gereden, een fraaie toertocht door het Teutoburgerwald. Het was voor ons beiden de eerste serieuze test dit seizoen. Met slechts een kleine 1.300 trainingskilometers en nauwelijks hoogtemeters in de benen, reisden we toch enigszins gespannen af naar Ibbenbüren. Het was net als afgelopen donderdag, toen we de Wentersronde vanuit Winterswijk reden, weer erg fris. De bijna volledige winteroutfit was meegereisd. Was alleen mijn bandana en handschoenen met lange vingers vergeten. Die laatste waren overigens goed van pas gekomen aan het einde van de middag toen het waterkoud begon te worden door de regen.
We wisten niet precies wat we konden verwachten, maat al direct na de start ging het redelijk straf omhoog en het zou de hele dag draaien en keren worden rond Ibbenbüren/Tecklenburg met regelmatig een (steile) klim voor de wielen. Onderweg mooie vergezichten: glooiende heuvels, bossen en gele bloemenvelden. Een prachtige route. Nooit geweten dat er op ruim anderhalf rijden van Arnhem zoveel moois te fietsen is!
Ondanks de twijfel over de conditie hebben we lekker gereden. Af en toe flink doorgetrokken, soms ook rustig om enigszins te herstellen van de steile klimmetjes. Door de drukte (Erwin hoorde na afloop dat er ca. 2.000 deelnemers waren) kwam je altijd wel fietsers tegen. De verzorging was prima, twee grote verzorgingsposten en na 100 km (van de ca. 127) nog een derde, kleinere verzorgingspost.
Helaas begon het in de middag te regenen, waardoor het waterkoud werd. Vooral mijn vingers hadden het te verduren. Op weg naar de finish reden we achter een groep aan, maar deze nam niet deel aan de toertocht, zodat we wat extra kilometers en hoogtemeters hebben gemaakt. Gelukkig was het inmiddels droog geworden en even na drie uur kwamen we voldaan over de streep. De Bratwurst mit Pommes und Mayo smaakten erg lekker na afloop.
Uiteindelijk 131,7 km en 1785 meter hoogteverschil op de teller (netto fietstijd: 5:11:58).
Aangename kennismaking met een fraai fietsgebied. Aanrader!
We wisten niet precies wat we konden verwachten, maat al direct na de start ging het redelijk straf omhoog en het zou de hele dag draaien en keren worden rond Ibbenbüren/Tecklenburg met regelmatig een (steile) klim voor de wielen. Onderweg mooie vergezichten: glooiende heuvels, bossen en gele bloemenvelden. Een prachtige route. Nooit geweten dat er op ruim anderhalf rijden van Arnhem zoveel moois te fietsen is!
Ondanks de twijfel over de conditie hebben we lekker gereden. Af en toe flink doorgetrokken, soms ook rustig om enigszins te herstellen van de steile klimmetjes. Door de drukte (Erwin hoorde na afloop dat er ca. 2.000 deelnemers waren) kwam je altijd wel fietsers tegen. De verzorging was prima, twee grote verzorgingsposten en na 100 km (van de ca. 127) nog een derde, kleinere verzorgingspost.
Helaas begon het in de middag te regenen, waardoor het waterkoud werd. Vooral mijn vingers hadden het te verduren. Op weg naar de finish reden we achter een groep aan, maar deze nam niet deel aan de toertocht, zodat we wat extra kilometers en hoogtemeters hebben gemaakt. Gelukkig was het inmiddels droog geworden en even na drie uur kwamen we voldaan over de streep. De Bratwurst mit Pommes und Mayo smaakten erg lekker na afloop.
Uiteindelijk 131,7 km en 1785 meter hoogteverschil op de teller (netto fietstijd: 5:11:58).
Aangename kennismaking met een fraai fietsgebied. Aanrader!
vrijdag 14 mei 2010
De Wentersronde
Nog nooit van gehoord, hoor ik u denken. Nou, ik ook niet, totdat ik begin deze week de TEP (Toer Evenementen Programma), een uitgave van de NTFU met alle fietstochten tot en met februari 2011, aan het doornemen was. Doel: een aardige toertocht van ca. 100km op Hemelvaartsdag, niet al te ver van Velp vandaan.
Is dus De Wentersronde geworden, een tocht vanuit Winterswijk (Wenters in het Nedersaksisch, vandaar) die zich voor 90% op Duits grondgebied begeeft. Samen met 'EazyE' van het wielertoerist forum de lange afstand (117 km) gereden.
Vanuit Winterswijk word je direct Duitsland in gestuurd over rustige, landelijke wegen, op weg naar de Hohe Mark nabij Gross- en Klein Reken, een glooiend en bosrijk gebied. Helaas kwamen we weinig andere fietsers tegen, een lage opkomst volgens mij, waarschijnlijk mede vanwege het koude weer. Was er zelf ook niet helemaal goed op gekleed en had voornamelijk last van koude voeten. Gelukkig konden we na 63 km aan de Kaffee mit Kuchen en ons warmen aan de kachel. Des te kouder was het direct na het opstappen in de afdaling. Brrrr. Ook na de pauze blijven we over rustige wegen met fraaie landelijke uitzichten rijden. Na een kleine 116 km komen we terug bij het gezellige clubhuis van FTC Wenters en genieten van de bal gehakt met mosterd. Fietsen maakt hongerig!
Complimenten aan de organisatie voor de fraaie route, die zeer goed uitgepijld was en waarschuwingsbordjes kende bij gevaarlijke kruisingen en zanderige wegen (vooral in het extra lusje).
Op weg naar huis zagen we Robert Gesink nog voorbij snellen op de fiets (met spatbord, foei Robert!). Wilde natuurlijk op tijd terug zijn voor de Giro etappe, net als wij.
Is dus De Wentersronde geworden, een tocht vanuit Winterswijk (Wenters in het Nedersaksisch, vandaar) die zich voor 90% op Duits grondgebied begeeft. Samen met 'EazyE' van het wielertoerist forum de lange afstand (117 km) gereden.
Vanuit Winterswijk word je direct Duitsland in gestuurd over rustige, landelijke wegen, op weg naar de Hohe Mark nabij Gross- en Klein Reken, een glooiend en bosrijk gebied. Helaas kwamen we weinig andere fietsers tegen, een lage opkomst volgens mij, waarschijnlijk mede vanwege het koude weer. Was er zelf ook niet helemaal goed op gekleed en had voornamelijk last van koude voeten. Gelukkig konden we na 63 km aan de Kaffee mit Kuchen en ons warmen aan de kachel. Des te kouder was het direct na het opstappen in de afdaling. Brrrr. Ook na de pauze blijven we over rustige wegen met fraaie landelijke uitzichten rijden. Na een kleine 116 km komen we terug bij het gezellige clubhuis van FTC Wenters en genieten van de bal gehakt met mosterd. Fietsen maakt hongerig!
Complimenten aan de organisatie voor de fraaie route, die zeer goed uitgepijld was en waarschuwingsbordjes kende bij gevaarlijke kruisingen en zanderige wegen (vooral in het extra lusje).
Op weg naar huis zagen we Robert Gesink nog voorbij snellen op de fiets (met spatbord, foei Robert!). Wilde natuurlijk op tijd terug zijn voor de Giro etappe, net als wij.
zondag 28 maart 2010
ASV 3 officieel gedegradeerd
Gisteren met het derde team van de Arnhemsche Schaak Vereeniging de achtste nederlaag op rij geleden in de KNSB-competitie. Degradatie naar de OSBO Promotieklasse is daarmee officieel een feit geworden.
In Lonneker (vlakbij Enschede) speelden we tegen de plaatselijke SV in het clubgebouw van de IJsvereniging. Een gebouw dat zich eigenlijk niet leent om een (KNSB-) wedstrijd te 'hosten'. Er is geen aparte zaal waar geanalyseerd kan worden en de toiletten waren al geruime tijd niet meer schoongemaakt. De wedstrijdleider deed helaas weinig om de stilte in de speelzaal te bewaren, zodat het er rumoerig was nadat enkele partijen afgelopen waren.
Ook met een tactische opstelling waren we dit keer kansloos. Mijn eigen partij verliep aanvankelijk op rolletjes. Kwam goed uit de opening, maar na een onnauwkeurigheid in het vroege middenspel stond het ongeveer gelijk. Mijn tegenstander bood al na 15 zetten remise aan, maar daarvoor was ik niet naar Lonneker gekomen. Het kost je toch een hele zaterdag, zo'n schaakpartij. In het middenspel won ik door een fout van mijn tegenstander een pion en kon ik gaan denken aan winst, maar mijn tegenstander kreeg een sterk paard op c5 en druk tegen mijn a-pion. Op een tactisch moment, ik had nog 4 minuten voor 7 zetten, bood hij opnieuw remise aan. Omdat ik dacht de pion te moeten teruggeven (op straffe van zetherhaling) en omdat de varianten in mijn hoofd duizelden nam ik het aanbod aan.
Op dat moment stonden we met ½-1½ achter en daarna ging het van kwaad tot erger. Bij een 1½-5½ achterstand was alleen onze teamcaptain Jochem Woestenburg nog bezig om een pluspion tot winst te brengen. Hij slaagde daar knap in, ondanks alle rumoer in de zaal. Met een 2½-5½ nederlaag keerden we huiswaarts, waar we heerlijk hebben gegeten bij de ASV chinees (Kwong Chow) in de Steenstraat.
Over drie weken is de gezamenlijke slotronde in Deventer. Hopelijk mogen zowel het team als ikzelf dan eindelijk eens het zoet der overwinning proeven.
In Lonneker (vlakbij Enschede) speelden we tegen de plaatselijke SV in het clubgebouw van de IJsvereniging. Een gebouw dat zich eigenlijk niet leent om een (KNSB-) wedstrijd te 'hosten'. Er is geen aparte zaal waar geanalyseerd kan worden en de toiletten waren al geruime tijd niet meer schoongemaakt. De wedstrijdleider deed helaas weinig om de stilte in de speelzaal te bewaren, zodat het er rumoerig was nadat enkele partijen afgelopen waren.
Ook met een tactische opstelling waren we dit keer kansloos. Mijn eigen partij verliep aanvankelijk op rolletjes. Kwam goed uit de opening, maar na een onnauwkeurigheid in het vroege middenspel stond het ongeveer gelijk. Mijn tegenstander bood al na 15 zetten remise aan, maar daarvoor was ik niet naar Lonneker gekomen. Het kost je toch een hele zaterdag, zo'n schaakpartij. In het middenspel won ik door een fout van mijn tegenstander een pion en kon ik gaan denken aan winst, maar mijn tegenstander kreeg een sterk paard op c5 en druk tegen mijn a-pion. Op een tactisch moment, ik had nog 4 minuten voor 7 zetten, bood hij opnieuw remise aan. Omdat ik dacht de pion te moeten teruggeven (op straffe van zetherhaling) en omdat de varianten in mijn hoofd duizelden nam ik het aanbod aan.
Op dat moment stonden we met ½-1½ achter en daarna ging het van kwaad tot erger. Bij een 1½-5½ achterstand was alleen onze teamcaptain Jochem Woestenburg nog bezig om een pluspion tot winst te brengen. Hij slaagde daar knap in, ondanks alle rumoer in de zaal. Met een 2½-5½ nederlaag keerden we huiswaarts, waar we heerlijk hebben gegeten bij de ASV chinees (Kwong Chow) in de Steenstraat.
Over drie weken is de gezamenlijke slotronde in Deventer. Hopelijk mogen zowel het team als ikzelf dan eindelijk eens het zoet der overwinning proeven.
Abonneren op:
Posts (Atom)
