Open Schaak Kampioenschap Arnhem (OSKA)

Het spelen van een weekendtoernooi is erg zwaar (5 of 6 serieuze krachtmetingen in 1 weekend!) en had me dan ook na de mindere resultaten in Den Haag (nov 2008) en Delft (jan 2009) voorgenomen om er niet meer aan mee te doen. Toch heb ik in het weekend van 4 t/m 6 september deelgenomen aan het Open Schaak Kampioenschap van Arnhem. Als lid van de organiserende vereniging wilde ik het eigen toernooi wel een keer meemaken en de speelzaal ligt voor mij op slechts 5 minuten fietsen.

Speelde mee in de sterk bezette hoofdgroep en was op rating als 61e geplaatst, van 65 deelnemers. Na vrijdagmiddag samen met een vriendin 2,5 uur gelopen te hebben over de Veluwezoom, begon ik vol goede moed aan het toernooi.

1e ronde
In de eerste ronde mocht ik met wit tegen Jeroen Bosch van Rosenthal (2003). In een Franse partij ging ik al op zet 10 in de fout, waardoor ik de geofferde pion niet meer terug zag. Dacht heel even enige compensatie te hebben, maar Jeroen verdedigde zich erg nauwkeurig en toen hij met f6 de stelling kon openbreken was het snel gedaan. Net als in Wenen een kansloze start.

2e ronde
In de tweede ronde had ik een bye genomen, zodat er in ieder geval 1 dag in het weekend uitgeslapen kan worden. Ook mooi de tijd om boodschappen te halen en in de stad nog snel wat inkopen te doen.

3e ronde
In de 3e ronde speelde ik met zwart tegen Wil Sparreboom (1962), een speler die ik vaak zag bij het Open Prometheus Kampioenschap in Delft maar waar ik nog niet eerder tegen gespeeld had. In een door mij niet eerder gespeelde openingsvariant kostte het me veel tijd om een min of meer gelijke stelling te bereiken. In onderstaande stelling negeerde wit de dreiging Pxd4 en speelde 20. Tc1.



De consequenties van 20. ... Pxd4 rekende ik niet goed door en koos voor het m.i. veilige 20. ... De7. Had ik wel goed gerekend dan had ik voordeel kunnen halen na 20. ... Pxd4 21. Txc7 Pxf5 22. Txb7 Tc2 23. Pd3 Te4 24. Lc3 Ph4 24. Td7 Pxg2 25. Txe4 dxe4 26. Txd6 exd3 27. Txd3 Pxf4.

Na 20. ... De7 was het niet zwart, maar wit die een pion won: 21. Txc8 Txc8 22. Pxf7 Dxf7 23. Dxe6 Dxe6 24. Txe6. Simpel eigenlijk, had ik niet mogen missen.

In het vervolg speelde wit onnauwkeurig en kon ik afwikkelen naar een toreneindspel met 3 tegen 2 op de koningsvleugel dat eenvoudig remise te houden was. Zeker toen wit koos voor het eindspel met f en h pion. Dat is theoretisch ook zonder zwarte g-pion nog vaak remise. Opluchting overheerste na deze ronde, omdat ik de gemiste kans pas bij thuiskomst met de computer zag.

ronde 4
In de 4e ronde speelde ik met wit tegen Morris Merza (1951), een sterke jeugdspeler van Pallas uit Deventer. In een Pirc met tegengestelde rokades leek zwart wat eerder met zijn aanval tegen de witte koning, zodat ik koos voor een vroege dameruil. Omdat ik met het verkeerde stuk terugsloeg kwam de b-lijn open waarover zwart enige druk kon uitoefenen. Ik ruilde onhandig een toren en zwart kon binnenkomen en een pion meepakken. Even dacht ik het eindspel van T+L met een pion minder te kunnen keepen omdat er lopers van ongelijke kleur op het bord stonden, maar Morris haalde me snel uit die droom. Hij wandelde met zijn koning naar b3 en ruilde zijn toren voor mijn loper en een aantal pionnen, waarna die niet meer te houden waren.

ronde 5
In de vijfde ronde zou ik een papier gelijkwaardige speler krijgen, maar die had zich 's morgens ziek afgemeld bij de organisatie. Als invaller had de organisatie ASV-er Léon van Tol bereid gevonden om op zondagmorgen aan te treden. Niet echt een gelijkwaardige tegenstander met 2139 elo, maar liever een interessante verliespartij dan op zondagmorgen vroeg je bed uit en geen tegenstander hebben.

Met zwart werd ik geconfronteerd met een Engelse opening en tot in het vroege middenspel kon ik het aardig bijbenen. Wit had weliswaar wat druk, maar ik had nog geen echte zwaktes in mijn stelling. Daarna bega ik een aantal onnauwkeurigheden en weet Léon zijn stelling te verbeteren en het spel van de damevleugel naar de koningsvleugel te verleggen. Als ik denk een pion te ruilen schuift wit deze simpel door, hetgeen me uiteindelijk een stuk kost. De rest had ik me eigenlijk kunnen besparen. Na 5 ronden pas 1 punt achter mijn naam, inclusief het halfje van de bye. Er zal in ronde 6 gewonnen moeten worden om hier geen elopunten te verliezen.

ronde 6
In de laatste ronde speel ik met wit tegen Michel Auwens. Na de zware en lange partijen op zaterdagavond en zondagmorgen zit ik er redelijk doorheen en speel snel mijn zetjes. In een Philidor mis ik een kansje op voordeel en vervolg met een mindere zet, waardoor juist zwart wat beter komt te staan. Alle zware stukken worden geruild en er ontstaat een eindspel van P+L tegen het loperpaar van zwart. Heb me ingesteld op het hoogst haalbare: remise. Ik heb dan ook niet door dat Michel het verkeerd speelt en er een voor wit gewonnen eindspel op het bord komt. Op weg naar huis fietsend begint het tot me door te dringen dat ik zwart kan uit temperen en een gewonnen pionneneindspel over houd.

Zo gaat dat als je niet lekker in het toernooi zit. Met 1½ uit 6, een TPR van 1749 en een verlies van 12 ratingpunten eindig als 61e van 65 deelnemers.

Complimenten aan ASV voor de voortreffelije organisatie en de leuke verslaggeving op Internet, inclusief partijen uit de A- en B-groep.

Na dit weekend weet ik het zeker: nooit meer een weekendtoernooi! Of volgend jaar toch weer het OSKA?

Fighting chess in Amsterdam

Zaterdag 29 augustus ben ik samen met Sjoerd Meijer een kijkje gaan nemen bij het NH toernooi in Amsterdam. Het toernooi wordt gespeeld in NH Grand Hotel Krasnapolsky, een vijf sterren hotel zoals we merkten bij het afrekenen van de cappuccino en de Amsterdammetjes bier. Zelfs in Wenen betaalde ik niet zulke prijzen!

Het NH toernooi is geen gewoon toernooi, maar een clash tussen de 'Experienced' en de 'Rising Stars'. Omdat de ervaren krachten de laatste jaren flink klop kregen heeft het team een kwaliteitsimpuls gekregen van oudere jongeren Svidler (33) en Van Wely (36). De jonge talenten worden steeds jonger en commentator Hans Böhm grapte dat het wachten was op de kinderwagen met 2600 elo die de speelzaal wordt binnengereden.

Het grootste deel van de middag hebben we in de commentaarzaal doorgebracht, die redelijk gevuld was. Onder meer met een aantal talenten dat vandaag naar Italië afreist voor het EK (in diverse leeftijdsklassen tot 20 jaar), de uiterst sympahieke Vlastimil Hort en good-old Hans Bouwmeester. Aan het einde van de middag kwam ook Ian Rogers nog een kijkje nemen en zag ik Maarten Solleveld over de gang struinen.

Sjoerd won nog een fraaie prijs (tas met NIC magazine, Matten en SOS nr. 11) met zijn suggestie Pc6 in de analyse van Smeets-Svidler. Hoewel schakers steeds meer rekenaars worden volgens Hans Böhm, zie je dat in zijn commentaar niet terug. Hij houdt zich redelijk op de vlakte en geeft weinig concrete varianten.

De partij tussen Daniel Stellwagen en Ljubomir Ljubojevic trok de meeste aandacht. Daniel had Ljubo compleet ingesnoerd, maar gaf hem de kans om zich met een dameoffer enigzins te bevrijden. Nog steeds gewonnen voor Daniel volgens Ian Rogers, maar hij maakte het zichzelf behoorlijk moeilijk en een Houdini-act van Ljubo leek aanstaande. Tot ontzetting van zichzelf (what I'm I doing, my goodness?) en de nog redelijk gevulde speelzaal verblunderde Ljubo zijn stelling en trok alsnog aan het kortste eind. Vloekend verliet hij de speelzaal.

Een gevoel dat wij als schaaktoeristen maar al te goed kennen...

Onderstaand de video die Peter Doggers van Chessvibes maakte.


____________________
P.S. na 1:17 zijn Sjoerd en ik nog even kort in beeld, schuin achter Bouwmeester en Hort.

Schaakseizoen traditioneel geopend

Veel verenigingen, zo ook mijn nieuwe club ASV Arnhem, opent het schaakseizoen traditioneel met een simultaan tegen de clubkampioen. De opkomst afgelopen donderdag was erg matig, 22 deelnemers slechts. Tevoren was bepaald dat niet alleen de regerend clubkampioen, Guust Homs, maar ook de runner up en bekerkampioen Wouter van Rijn de simultaan zouden verzorgen. Guust speelde tegen 9 negenstanders, Wouter tegen 13.

Ik mocht het opnemen tegen Guust en kwam redelijk uit de opening. In het middenspel stoomde Guust met zijn h-pion op om mijn paard van g6 te verjagen, maar hij had gemist dat zwart dan op d3 (en evt. e1) kan slaan met pionwinst.



In deze stelling speelde Guust 20. h5, hetgeen na 20. ... Pxd3 21. Dxd3 (21. hxg6 Pxe1 of 21. Txe8 Txe8 22. hxg6 Dxg6) 21. ... Pf4 een pion kost.

Even later miste ik nog een klein kansje op wat groter voordeel dan in de partij.



In deze stelling speelde ik 29. ... De5, omdat ik geen duidelijk voordeel zag in 29. ... Dh2+. Rybka liet me zien dat Dh2+ toch te preferen is boven het gespeelde De5. Na 29. ... Dh2+ 30. Kf1 Pf6 dreigt zwart Dh1+ en Lg4 met dodelijke penning. Wit moet voortzetten met 31. Ke1, waarna volgt: 31. ... Dg1+ 32. Pf1 Pe4 33. Pe2 Dxf1+ 34. Kxf1 Pd2+ 35. Kg1 Pxf3+ 36. gxf3 en zwart staat een erg gezonde pion voor.

De partij verliep als volgt: 29. ... De5 30. Pf1 De1 31. De2 Dxe2 en remise gegeven. Zwart blijft een pion voor na 32. Pxe2 Lb5 33. Pf4 Lxf1 34. Kxf1, maar omdat Guust steeds sneller aan mijn bord verscheen had ik geen zin om deze stelling 'uit te vluggeren'.

Heb niet alle uitslagen mee gekregen, maar volgens mij scoorde Guust 4 overwinningen, 4 remises en 1 nederlaag. Ondanks slechts 9 negenstanders een zware avond voor Guust. Wouter deed het aanmerkelijk beter en scoorde 10,5 uit 13 (+9=3-1)

Volgende week start de interne competitie.

Laatste ronde Vienna Chess Open

Vandaag stond de laatste ronde van het Open Schaaktoernooi op het programma. De start was al om 10:00 uur, zodat we relatief vroeg op pad moesten.

Na twee achtereenvolgende nederlagen wilde ik vandaag in ieder geval niet verliezen. Hans zou nog graag een punt toevoegen aan zijn fraaie eindsprint. Met zwart speelde ik tegen Jeremy Fraser Mitchel (2025), die mijn Slavische opening beantwoordde met de ruilvariant. In het vroege middenspel investeerde hij veel tijd op zoek naar een voordeeltje, maar zwart had steeds gelijk spel. Na 17 zetten bood ik remise aan, wat na enig nadenken werd aangenomen. Zo eindig ik met 3½ uit 9 in de A-groep. Op rating was ik als 342e (van 375 deelnemers) geplaatst, uiteindelijk als 264e geeindigd. TPR 1951, een elopunt of 25-30 gewonnen.

Ook Hans was vandaag snel klaar. Helaas niet met het gewenste resultaat. In het middenspel moest hij ingaan op een aantal afruilen, waarna een pionneneindspel onstond met voor zijn tegenstander 3 tegen 2 op de damevleugel. Wit leek eenvoudig te winnen, maar als Hans zijn kansen beter had ingeschat dan had hij wits fout moeten afstraffen. In de analyse bleek eens te meer hoe verraderlijk pionneneindspelen kunnen zijn. Hans miste dus zijn kans, verloor en eindigde zo op 4½ uit 9. Goed voor een 81e plaats in de B-groep (van 150 deelnemers) en een TPR van 1676.

Omdat we zo vroeg klaar waren en de prijsuitreiking pas om 17:00 uur zou plaatsvinden, zijn we nog even naar de Donauturm gegaan. Met 6,2m per seconde ga je in 35 seconden omhoog naar 170 meter. De toren zelf is nog iets hoger, 252 meter.


De Donauturm

Vanaf de toren heb je een fenomenaal uitzicht over Wenen.



Ook in het Donaupark wordt geschaakt, zo zagen we.



In het Sigmund Freud park genoten de Wieners van een heerlijke zondagavond.


Het Sigmund Freud park

Wij aten een heerlijke vleesschotel bij een Grieks restaurant en beeindigden daarmee een leuke schaak- en cultuurweek in Wenen. Morgenvroeg vertrekken we weer naar Nederland.

Stephansdom, Hofburg en een lopereindspel

Op de een na laatste dag in Wenen hebben we een bezoek gebracht aan de Stephansdom - het symbool van Wenen - en de Hofburg, de residentie van de keizerlijke familie. Vooral de Kaiserappartementen en het Sisi-museum waren de moeite waard, mede door de zeer informatieve teksten op de Tonbandfuhrer. Na bij het luxe Cafe Restaurant Landtmann een koffie met Apfelstrudel te hebben genuttigd, begon om 15:00 uur de voorlaatste ronde.

In die ronde speelde ik met wit tegen Andreas Korn (2030). In de Spaanse opening verraste hij me met Pd7 en Lf6, een opzet die ik niet eerder tegen me kreeg. Stak veel tijd in de opening, maar haalde geen voordeel. Het ging lange tijd gelijk op, totdat ik in het verre middenspel een onnauwkeurigheid beging. Mijn tegenstander kon afwikkelen naar een dubbellopereindspel met een pion meer. In een poging een loper te geven tegen zijn laatste pionnen, had ik buiten een vervelende penning gerekend waardoor zijn, op promoveren staande c-pion niet meer te houden was. Na een lange middag stond ik weer met lege handen en dreigt het toernooi, na een goede start, met een anticlimax te eindigen.

Hans werd geconfronteerd met een Caro Kann en zette de partij rustig op. In het middenspel kreeg hij problemen met een op e5 terechtgekomen pion, die even later ook verloren ging. Toen zwart wat al te voortvorend zijn pionnen in beweging zette moest hij er weer een inleveren en bouwde Hans een eeuwig schaak mechanisme in de stelling. Even later was de vrede getekend.

Gegeten werd er bij een plaatselijke Chinees, Restaurant Shanghai. Gelukkig is het iets minder warm geworden in Wenen, zodat het 's nachts hopelijk beter slapen is.

Un Jour Sans

Vandaag een rustig dagje. Blog bijgewerkt, koffie met Apfelstrudel bij Restaurant Bierhof en de ansichtkaarten geschreven en gepost. 's Middags hapje gegeten met Hans en vol goede moed naar het Rathaus voor de 7e ronde.

Of het de warmte was, of de vermoeidheid van de afgelopen week, ik weet het niet, maar had vanavond moeite om te concentreren. Speelde met zwart tegen Martin Steinert (2122) en de opening, de Meranervariant van het Slavisch, verliep nog naar behoren. In het middenspel verzuimde ik om met c5 mijn loper op b7 te bevrijden en een mindere zet kostte me de pion op c6. Toen ik even later zomaar een tweede pion in de aanbieding deed, hield ik het voor gezien. Slechte partij en naar twee uurtjes klaar.

Hans was beduidend langer bezig vandaag. In een Engelse opening (Hans met zwart) ging het lang gelijk op. In het middenspel was het eerst zijn tegenstander die kans op voordeel miste, even later was het Hans die een kans op (groter) voordeel liet liggen. Toen zijn tegenstander zijn eigen koningsstelling onveilig maakte door met zijn g- en h-pion naar voren te stomen, liet Hans zijn kansen niet onbenut. Hij veroverde twee pionnen en had een sterke troef (vrijpion) op d4. Met de laatste zet voor de tijdcontrole leverde Hans onnodig een kwaliteit in, maar zijn voordeel was nog steeds evident. Wit dacht met een torenoffer de zwarte koningsstelling te slopen, maar Hans maakte met een paar schaakjes een einde aan de witte illusie. De witspeler was er even beduuds van (Scheisse), maar moest erkennen dat Hans een goede pot gespeeld had. En weer een van bijna 5 uur.


Hans denkt na over Ld4+!

Aan de topborden maakte ik het slot van de partij tussen Tiviakov en Florian Gatterer mee. Tiviakov stond huizenhoog gewonnen en dacht dat zijn tegenstander opgaf toen deze heel langzaam zijn hand uitstak. Die hand pakte niet de uitgestoken hand van Tivi, maar de zwarte dame. Ook daarna speelde zwart veel te lang door (Tivi had inmiddels een dame meer) en Tiviakov ondertekende snel de papieren na zwarts opgave en beende zich een weg uit de speelzaal. Terecht verontwaardigd, als je het mij vraagt.

Grinzing

Na zes dagen stad hebben we afgelopen donderdag de rust van een Weense buitenwijk opgezocht. Vanaf eindstation Heiligenstadt (U4)hebben we de wandeling naar Grinzing uit de Capitool reisgids gedaan. Grinzing is een wijnbouwersdorp en staat bekend om zijn Heurigen, zeg maar wijnlokaaltjes. Op de hellingen van de Kahlenberg en Leopoldsberg staan veel wijnstokken en hogerop vind je ook bossen, uitlopers van het Wienerwald. Over af en toe steile hellingen zijn we naar de top van de Kahlenberg gelopen.


In de verte de top van de Kahlenberg


Hans op een steil gedeelte, bijna boven


Het dorpje Grinzing

Weer terug in het dorp zijn we met de tram teruggereisd naar de binnenstad en hebben bij Vapiano een heerlijke salade en pasta gegeten. Vapiano kent het concept van een wokrestaurant, maar dan met pasta's en pizza's. Hier ook een goede cappuccino gedronken.

Om 17:00 uur mochten we weer aan de bak. Hans speelde tegen een jonge dame, die het presteerde om een half uur te laat te komen, haar 1e zet te doen om vervolgens weer weg te benen. Op zet twaalf al begaat ze een kapitale blunder, zodat Hans met een schaakje de zwarte dame kan ophalen. Hans komt dus op 50% en schuift weer een rijtje op.

Zelf speel ik met wit tegen Mark Gruenewald, een sympathieke Duitser met een elo van 2105. De Siciliaanse Alapin gaat over in een gesloten Spanjaard waarin zowel wit als zwart voorzichtig laveren. Gevoelsmatig ligt het initiatief en de betere stelling bij mijn tegenstander, maar in de analyse met Rybka (in de speelzaal zijn helaas maar erg weinig analyseborden) blijkt dat het nog steeds gelijk staat. Een mindere zet van mijn kant stelt zwart voor een lastige keuze: hij kan een stuk winnen, maar helemaal duidelijk is het niet. Hij pakt het stuk niet. Toch was het zijn beste kans, ondanks dat ik weliswaar een kwaliteit terugwin met enige positionele compensatie. In het vervolg onstaat een spannende strijd waarin ik steeds de goede zetten vind om de stelling in evenwicht te houden. Op zet 39 biedt mijn tegenstander dan ook remise aan, die ik 'gerne acceptiere'. Dacht dat zwart nog steeds beter stond, maar Rybka liet me gisterenavond zien dat ik mijn eigen stelling te pessimistisch had ingeschat. Met deze remise sta ik nog steeds op 50% (3 uit 6), waarmee ik gezien de tegenstand tevreden mag zijn.

Na afloop nog even een heerlijk biertje gedronken in het Rathauspark. Helaas geen boeiende muziekfilm deze keer, dus op tijd terug naar het hotel.

Zwischenschach

Een bezoek aan Schloss Schonbrunn mag niet ontbreken tijdens een verblijf in Wenen. Vanuit ons hotel is het een kleine 20 minuten lopen en gelukkig is het al dagen prachtig weer, te warm zelfs volgens Hans, maar ik kan wel wennen aan 30+ graden.

Het slot ziet er indrukwekkend uit. Omdat er een lange rij wachtenden bij de ingang staat besluiten we om eerst wat rond te lopen.


De voorkant van Schloss Schunbrunn


Schloss Schonbrun vanaf de achterzijde bezien

Op een heuvel aan de achterkant van het slot staat de Gloriette, een herinnering aan de overwinning op de Pruisen in 1757 (met dank aan de reisgids). Vanaf de heuvel heb je een prachtig uitzicht over de stad.


De Gloriette


Fraai uitzicht over de stad vanaf de Gloriette

's Middags hebben we de Grand Tour door het slot gedaan, door 40 zalen struinen met 'Tonbandfuhrer', wat erg leuk en leerzaam was.

Daarna nog even de schaakshop 'Schach und Spiele' bezocht, maar dat stelde niet veel voor. Vlak voor de ronde nog even wat gyros naar binnen gewerkt en om 17:00 uur weer achter het bord plaats genomen voor de 5e ronde.

In die 5e ronde speelde ik met zwart tegen Kurt Seiser (2034). Tegen de Colle opstelling van wit kon ik al snel e5 doorzetten met gelijk spel. In het middenspel dacht wit een toren te kunnen offeren tegen een loper en 2 pionnen, waaronder een gedekte vrijpion op c6, maar hij had overzien dat zwart een tussenschaakje op h2 had waardoor de toren op f1 'volledig' verloren ging. Kurt deed nog 2 zetten en gaf na 20 zetten gedesilliusioneerd op.

Ook Hans won zijn partij. In een Slavische partij met tegengestelde rokades kreeg Hans een aanval op zijn koningsvleugel te verwerken. Hij verloor en pion en de witte aanval kreeg orkaankracht. Hij denkt met een torenoffer de partij te winnen, maar heeft overzien dat Hans materiaal kan terugofferen en uiteindelijk een loper voorblijft. Het eindspel speelt Hans niet nauwkeurig, maar de winst komt niet meer in gevaar.

Na afloop hebben we in de stad nog een biertje gedaan. Morgen alweer de 6e ronde. Time flies...

Rethink your repertoire

De dag van de 4e speelronde werd voor mij een dagje shoppen. Eerst naar de Nashmarkt, waar zo'n 500 meter aan kraampjes met levensmiddelen uit alle keukens is te vinden, inclusief kleine eettentjes, en daarna naar de Maria Hilferstrasse, een van de grote winkelstraten in Wenen.

's Middags in de Wirtshaus Biergarten een heerlijke Wiener Zwiebelrostbraten gegeten en vandaar uit naar de speelzaal. De 4e ronde werd geen succes. Speelde met wit tegen Rainer Niermann (2116) en in een Franse Winawer ging ik in het middenspel in de fout. De zwarte druk over de c-lijn kostte me veel hoofdbrekens en even dacht ik dat zwart een stuk gaf voor slechts een paar pionnen, maar Rainer had verder gekeken. Hij won er drie voor het stuk en wist mijn dame te vangen! Kansloze partij vandaag. Geloof dat ik inmiddels wel een erg slechte score heb met deze variant, dus moet gauw weer de studeerkamer in om aan mijn repertoire op onderdelen te herzien.


De fraaie speelzaal

Hans werd eveneens met een Franse opening geconfronteerd, maar zette die zoals gewoonlijk rustig op. In het middenspel offerde hij kansrijk een pion, maar zwart wist aan de lastige penningen te ontkomen, al moest hij daarvoor een pion terugofferen. In het vervolg miste Hans een kans op winst en werd er afgewikkeld naar een lopereindspel. Dat leek me remise, maar Hans zette zijn h-pion op de kleur van de zwarte loper en nadat die verloren ging en de lopers geruild werden was het pionneneindspel verloren voor Hans.



Vreselijk balen als je daarvoor 5 uur achter het bord zit. Zonder de traditionele afsluiter gingen we ditmaal terug naar ons hotel.

Slavisch brengt halfje, Hans pakt vol punt

Omdat het 's nachts nauwelijks afkoelt en het lastig slapen is, werd de maandag voornamelijk gebruikt om bij te slapen langs de oevers van de Donau op het Donau Insel. Op dit kunstmatige eiland wordt een poging gedaan om een strandsfeer te creeren met allerhande eettentjes en loungeplekken langs de oevers. Hans had geen extra slaap nodig en heeft een wandeling gemaakt in de wijk Hietzing.

Aan het eind van de middag even snel wat gegeten, omdat de ronden doordeweeks om 17:00 uur beginnen. In ronde 3 speelde ik met zwart tegen Martin Jethan (2126). Na de kansloze nederlaag in ronde 1 had ik besloten om me deze keer van het Slavisch te bedienen, een opening die ik voor het laatst in 1995 speelde in de interne competitie van ESV. En met succes, want na de opening stond ik wellicht een heel ietsje minder, maar wit verbruikte veel tijd op zoek naar voordeel. Na een paar ruilen ontstond een eindspel met lopers van gelijke kleur met voor wit 3 tegen 2 pionnen op de damevleugel.



Hoewel ik denk dat het eindspel ietsjes beter voor wit is, zag mijn tegenstander er geen brood in en bood remise aan. In de analyse bleek dat zwart het ook redelijk eenvoudig remise houdt, al moet ik het eindspel nog met de computer analyseren.

Hans had vandaag ook zwart en kreeg in een versnelde Draak met lange rokade van wit een aanval op de koningsvleugel te verduren. Zijn tegenstander speelde het echter zeer onzorgvuldig en gaf Hans de kans om eerst een aantal lichte stukken te ruilen en daarna ook de dames, waarna een dubbeltoreneindspel ontstond. Omdat Hans in het middenspel op b2 een pionnetje had meegepakt, stond hij een gezonde pion voor. Toen hij even later een tweede pion wist buit te maken, was het punt binnen, al speelde zijn tegenstander nog veel te lang door.

Na de ronde nog even bij de grote jongens gekeken om vervolgens het terras van een Biergarten op te zoeken, om de dag traditioneel af te sluiten.



Edit: zie nu met de computer dat ik in het middenspel de winst heb laten liggen! Eigenlijk een eenvoudige combinatie, maar was te gefixeerd op de witte aanval.

KHM, Pirc en The Cure

Vandaag een bezoek gebracht aan het Kunsthistorische Museum. In de tuin voor het museum stond een levensecht standbeeld van Mozart. Lijkt me geen gemakkelijke bijbaan met dit weer, het is hier 30 graden! Mijn financiele bijdrage werd beloond met een handdruk.



Het KHM is een prachtig museum met veel werken van de Hollandse en Vlaamse meesters. Ook is er veel aandacht voor Italiaanse kunstenaars en zijn er een paar zalen met Egyptische en Grieks/Romeinse overblijfselen. Na een kort bezoek aan de muntenverzameling stonden we 2,5 uur later weer buiten en hebben heerlijk geluncht bij Coffee Day. Een stuk goedkoper dan de Starbucks die we gisteren aandeden en zeker zo lekker.

Om drie uur startte de 2e ronde van het Vienna Open en zowel Hans als ik hadden wit vandaag. En in beide partijen kwam er een Pirc opening op het bord. Hans zette de partij rustig op, bij mij onstond een scherpe stelling met tegengestelde rokades.

Al in de opening moest Hans zijn zwartveldigere loper ruilen tegen een paard, maar toen zijn tegenstander zijn pionnenstructuur verzwakte had Hans een mooi aanvalsdoel. Hij won een pion ook en de winst leek een kwestie van tijd. Na een matige zet van Hans kreeg zijn tegenstander nog een kans op voordeel, maar hij verzuimde die te pakken en Hans kon afwikkelen naar een gewonnen eindspel. Helaas voor Hans raakte hij zijn paard aan, om vervolgens te constateren dat het verloren zou gaan als gevolg van een schaakje. Hij speelde nog een paar zetten door, maar moest gedesillusioneerd opgeven. Een zekere winst in 1 zet vergooid. Schaken blijft een wreed spel.

Mijn partij verliep een stuk spannender. Door de tegengestelde rokades was het wit die met h4 en g4 probeerde de zwarte koningsstelling onder vuur te nemen, zwart speelde op de damevleugel. Met een verrassende pionopstoot in het centrum wist mijn tegenstander weliswaar een pion te veroveren, maar de witte aanval zag er gevaarlijk uit en gaf wit voldoende compensatie voor de pion. In het complexe middenspel zette zwart niet goed voort en kreeg ik de gelegenheid om de g- en h-lijn half te openen, waarna mijn aanval doorsloeg. De zwarte dame werd ge-h-lijnd en dat zou me een dame tegen toren en paard, met behoud van aanval, opleveren. Zwart ruilde verkeerd en gaf na zijn 27e zet op zonder Dh7 mat af te wachten. Een goede partij en eindelijk weer eens een vol punt gescoord!

's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Gasthaus Witwe Bolte aan de Spittelberggasse, een leuk wijkje met smalle straatjes en veel leuke cafe's en restaurantjes. Vervolgens terug naar het park om een concert van The Cure in het Bercy in Parijs te zien op een groot doek tijdens het Filmfestival.

Valse start en een gemiste kans

Vandaag is het Vienna Open Chess tournament van start gegaan, met 644 deelnemers uit zo'n 35 verschillende landen en verdeeld over drie groepen. Hans Thuijls speelt mee in de B-groep, ik in de A-groep. We spelen in de prachtige feestzaal van het Wiener Rathaus, met goed materiaal. Enige nadeel is de hoge prijs van de consumpties, maar die nemen was als echte Hollanders wel zelf mee.

.

In de eerste ronde miste Hans een goede kans, overigens nadat zijn tegenstander directe winst miste, en kende ik een valse start. In de opening haalde ik twee varianten door elkaar en zag ik mijn gambietpion nooit meer terug. Van enig tegenspel was ook geen sprake en nadat er nog een pion van het bord verdween hield ik het voor gezien.

Hans kwam goed uit de opening, maar kreeg na een onnauwkeurigheid een aanval op zijn koning te verwerken. Op het moment dat zijn tegenstander kon toeslaan, maar dat verzuimde, kreeg Hans de kans om de partij naar zich toe te trekken door de f-lijn te openen met matdreigingen tegen de witte koning. Helaas was Hans tezeer met zijn verdediging bezig en miste deze kans, waarna zijn tegenstander een tweede kans wel benutte.


Hans speelt 26. ... Lc8 en geeft na 27. Dh6 op, vanwege ondekbaar mat.

Na afloop nog lekker gegeten bij Mexican Cantina Salud!, waar het bier heerlijk smaakte, ondanks het verlies.

Voor het Rathaus vindt een openlucht filmfestival plaats, waar we morgenavond hopen een live DVD van The Cure te zien (live in Bercy, Parijs, 2008).

Karlskirche, Belvedere, Hundertwasser en Prater

Op de eerste dag van ons verblijf in Wenen al de nodige bezienswaardigheden gezien. Begonnen in de Karlskirche waar we met een panaromalift en een steigertrap tot net onder de top konden komen om de fraaie koepelfresco's van dichtbij te zien.



Daarna naar het Oberes Belvedere gelopen, een voormalig buitenverblijf van prins Eugenius, van waar je een mooi uitzicht over de stad hebt.



Via het tweede paleis, het Unteres Belvedere, terug naar de U-bahn om op zoek te gaan naar het Hundertwasserhaus. Het is een kakelbont wooncomplex dat geen rechte en symmetrische vormen kent.



Een mooi uitzicht over de stad hebben we ook vanuit het Wienerriesenrad in het Prater. Aan de vele misselijkmakende attracties hebben we ons maar niet gewaagd.



Moe van het lopen doen we een biertje op het terras en eten bij ' Zum Bettelstudent', waar de spareribs zich niet kunnen meten aan die van De Beren.



Morgen gaat ons toernooi van start!

16. Internationale Wiener Schachmeisterschaft

Voor het eerst sinds 2002 fiets ik in de zomer niet in een heuvel- of bergachtig gebied, maar dit jaar reis ik samen met Hans Thuijls naar de bruisende metropool Wenen om er mee te doen aan een internationaal schaaktoernooi.

Na een treinreis van ruim 10 uur, met een kritieke overstap in Frankfurt (am Main), arriveren we om even voor achten in ons hotel. Na het inchecken en het uitruimen van de koffers nemen we de metro naar de Stephansplatz om nog even wat te eten. Bij Trattoria Santo Stefano nuttigen we een heerlijke salade en pizza.

Morgen een dagje de stad in, waarna het toernooi zaterdag zal beginnen. Het is te volgen via http://www.vienna-chess-open.at/viennachess.html. Hans en ik zullen proberen iedere dag verslag te doen van ons toernooi.

Zuid-Hollandse plassen met de DID-toerclub

Ieder jaar wordt er door een aantal collega's van de Data-ICT-Dienst (DID) van Rijkswaterstaat zo'n zes a zeven tochten gereden. Een intitatief dat ergens midden jaren tachtig is begonnen als de MD-toerclub (MD staat voor Meetkundige Dienst, de voorloper van de DID). Hoewel ik inmiddels werkzaam ben bij de dienst Oost-Nederland van RWS fiets ik geregeld het rondje mee.

Voor vandaag stond een 130 km langs de Zuid-Hollandse plassen op het programma. Gezien de vakantieperiode en de slechte weersvoorspelling had ik niet op veel deelnemers gerekend. Het blijken er uiteindelijk slechts 3 te zijn: Wisse, Roel en ik. Onderweg naar Gouda krijg ik telefoon en blijken we slechts met twee te zijn, omdat Roel afhaakt vanwege het slechte weer. Maakt ook niet uit, heb me ingesteld op een dagje fietsen, desnoods in de regen.

Al kort na de start krijgen we ook de nodige buitjes over ons heen en het waait stevig, maar over het geheel genomen mogen we niet klagen met het weer vandaag. De route voerde ons langs de Reeuwijkse plassen, Braassemermeer, Langeraarse plassen, Nieuwkoopse plassen, de Meije en de Lange Linschoten. Wisse had weer een fraaie route uitgezet over een aantal smalle fietspaden, die ik in 12 jaar fietsen vanuit Delft toch niet eerder had gezien.

Het extra lusje door de Krimpenerwaard hebben we om tijdswille iets ingekort, zodat er uiteindelijk 114 km op de teller stond. De vanwege-het-weer-thuisblijvers kregen weer eens ongelijk. Of zouden ze een hekel hebben aan het poetsen van de fiets?

Fiets knooppuntennetwerk (Achterhoek)

Sinds mijn verhuizing naar Velp was ik er nog niet aan toe gekomen om eens in een ander deel van Gelderland te fietsen dan de Betuwe en Veluwe. Gezien de weersvoorspelling begin deze week mijn vrije vrijdag geruild voor de woensdag, kaart van de Achterhoek erbij gepakt en op basis van het knooppuntennetwerk een route uitgestippeld. Met een half A4-tje met knooppuntnummers in mijn broekspijp ging ik op pad voor een geplande 150 km.

Het begin was voortvarend. Niet alleen omdat ik wind mee had, maar ook omdat de route me over rustige wegen en langs mooie vergezichten 'stuurde'. Tussen Laag-Keppel en Steenderen werd me duidelijk dat het knooppuntennetwerk eigenlijk bedoeld is voor de recreatieve fietser, aangezien ik over zeer smalle fietspaden en onverharde wegen werd gestuurd. Even voorbij Vorden werd ik weer over een onverhard pad gestuurd en vond ik het genoeg. Ik besloot op basis van de ANWB bewegwijzering en paddestoelen terug te fietsen in de richting van Doesburg. Daar ben ik weer op inmiddels redelijk vertrouwd terrein. Die terugweg werd nog behoorlijk afzien met die wind!

Het fietsknooppuntennetwerk is een prima basis voor de recreatieve fietser, maar ik wacht nog even op mijn bestelde GPS-apparaat om onverharde wegen uit te sluiten.

Uiteindelijk 125 km op de teller vandaag en ruim op tijd binnen voor Cavindish' vierde winst in de Tour.

Goed op de fiets zitten

Een paar jaar geleden nam ik deel aan een door mijn werkgever georganiseerde fietsclinic van Henk Lubberding. Behalve een aantal nuttige fietstips (druk houden!) was hij vooral bezig om ons goed op de fiets te zetten. Het belang daarvan wordt onderschat, maar een goede zitpositie levert veel comfort op (minder blessures) en een betere performance (meer vermogen). Dat was ook de boodschap tijdens een leerzaam avondje bij RETO over het BG-fit (Body Geometry) concept van Specialized.

Afgelopen woensdag heb ik me door Mandy Beumer van Physique in Arnhem goed op de fiets laten zetten. Na een aantal metingen is met name aan de zadelpositie en de positie van de schoenplaatjes een aantal kleine aanpassingen gedaan. Ook heb ik de schoenzooltjes van Specialized aangeschaft (met 'shims'), waardoor de linkerknie minder de neiging heeft om naar binnen te komen bij het fietsen.

Vanavond, na een dagje luieren (ook wel eens lekker), twee uur op de fiets gezeten en het moet gezegd: de nieuwe positie voelt goed aan. Vooral de veranderde positie van het zadel is goed merkbaar. Zit iets hoger en beter achterop het zadel. Volgend weekend maar eens testen tijdens een lange duurtocht. So far, so good.